Spektroskopia w podczerwieni jest metodą pomiarową wykorzystującą promieniowanie w zakresie niewidzialnym dla oka ludzkiego (promieniowanie podczerwone). Najszerzej stosowana jest technika absorpcji w podczerwieni. W technice tej wykorzystuje się charakterystyczne dla różnego rodzaju substancji chemicznych pasma absorpcyjne (pasma oscylacyjne lub rotacyjne).
Promieniowanie optyczne z zakresu IR ma częstotliwość zbliżoną do częstotliwości drgań cząsteczek. Promieniowanie przechodząc przez badaną próbkę jest pochłaniane selektywnie w zależności od dopasowania do pasm w analizowanej substancji. Absorpcji promieniowania podczerwonego towarzyszą zmiany energii oscylacyjnej lub rotacyjnej cząsteczek. Ponieważ pasma te są ściśle określone w różnych substancjach absorbowane jest tylko promieniowanie o pewnych określonych energiach. Dzięki temu, możliwe jest stabelaryzowanie substancji w zależności od pasm oscylacyjno-rotacyjnych, a następnie dopasowanie widma nieznanych substancji do substancji w bibliotece.
Widma absorpcyjne w podczerwieni są bardzo złożone i niezwykle rzadko zdarza się, aby dwa różne związki chemiczne miały w całym zakresie identyczne widma, przekłada się na możliwość jednoznacznej identyfikacji badanej substancji. Korzystając z dostępnych baz danych widm oscylacyjno rotacyjnych możliwa staje się identyfikacja substancji znajdujących się w badanej próbce.
